Biologisch afbreekbare transparante composietverpakking PLA-film

PLA (Polylactic Acid) is een biologisch afbreekbaar en hernieuwbaar polymeer afgeleid van hernieuwbare bronnen zoals maïszetmeel of suikerriet. PLA-membraanfilms hebben in verschillende industrieën veel aandacht gekregen vanwege hun uitstekende barrière-eigenschappen, biologische afbreekbaarheid en compatibiliteit met voedselverpakkingstoepassingen. Hier is een overzicht van het ontwikkelingsproces voor PLA-membraanfilms:

1. Selectie van grondstoffen: De eerste stap bij het ontwikkelen van PLA-membraanfilms is het selecteren van de juiste grondstof, meestal PLA-hars. Het molecuulgewicht, de kristalliniteit en de thermische eigenschappen van de hars zijn cruciale factoren die de prestaties van de film beïnvloeden.

2. Filmvorming: PLA-membraanfilms kunnen worden geproduceerd met behulp van verschillende methoden, waaronder smeltextrusie, oplosmiddelgieten en oplossingsgieten. Bij smeltextrusie wordt de PLA-hars gesmolten en door een matrijs geëxtrudeerd om een ​​continue film te vormen. Bij oplosmiddelgieten wordt de PLA-hars opgelost in een geschikt oplosmiddel en op een substraat gegoten, gevolgd door verdamping van het oplosmiddel. Oplossingsgieten is vergelijkbaar met oplosmiddelgieten, maar omvat de vorming van een oplossing vóór het gieten.

3. Filmverwerking: Na filmvorming kunnen verschillende verwerkingstechnieken worden gebruikt om de eigenschappen van de film te verbeteren. Deze technieken omvatten uitrekken, gloeien en oppervlaktemodificatie. Het strekken van de film in zowel de machine- als de dwarsrichting verbetert de mechanische sterkte en barrière-eigenschappen. Gloeien, waarbij de film tot een specifieke temperatuur wordt verwarmd en vervolgens langzaam wordt afgekoeld, verbetert de kristalliniteit en thermische stabiliteit ervan. Oppervlaktemodificatietechnieken zoals coronabehandeling of plasmabehandeling kunnen de bevochtigbaarheid en hechting van de film verbeteren.

4. Karakterisering: PLA-membraanfilms moeten grondig worden gekarakteriseerd om ervoor te zorgen dat ze aan de gewenste specificaties voldoen. Gebruikelijke karakteriseringstechnieken omvatten het meten van de filmdikte, mechanische eigenschappen (treksterkte, rek bij breuk), thermische eigenschappen (smelttemperatuur, glasovergangstemperatuur), barrière-eigenschappen (transmissiesnelheid van waterdamp, zuurstoftransmissiesnelheid) en oppervlakte-eigenschappen (contacthoek, oppervlakte-energie).

5. Optimalisatie: Het ontwikkelingsproces omvat vaak iteratieve optimalisatie om de gewenste filmeigenschappen te bereiken. Factoren zoals verwerkingsparameters, samenstelling van grondstoffen en additieven kunnen worden aangepast om de prestaties van de film te optimaliseren.

6. Toepassingen: Zodra de PLA-membraanfilm is ontwikkeld en geoptimaliseerd, kan deze worden gebruikt in verschillende toepassingen, zoals voedselverpakkingen, biomedische apparaten, landbouwfilms en waterzuiveringsmembranen.