Mengen van polymeren voor verpakkingstoepassingen

Mengen van polymerenwordt steeds belangrijker bij verpakkingstoepassingen om de eigenschappen te verbeteren, de verwerking te verbeteren of de kosten te verlagen. Het aanpassen van oppervlakte-eigenschappen, zoals wrijvingscoëfficiënt (COF), het toevoegen van kleur, het bevorderen van de hechting, het verhogen van de output, het verbeteren van de stabiliteit en het verkrijgen van gemakkelijk te openen kenmerken, zijn slechts enkele van de eigenschappen die kunnen worden bereikt door blending. De eenvoudigste mengsels kunnen worden gemaakt door ingrediënten te mengen in de extruder die wordt gebruikt om de hars om te zetten in een film of coating. Voor complexere mengsels kunnen gespecialiseerde schroefontwerpen of op maat gemaakte compoundapparatuur nodig zijn om de gewenste eigenschappen te bereiken. Deze machines bevatten verschillende mengmodi, zoals herschikking van de stroom (distributief mengen) of hoge spanningsniveaus om deeltjes af te breken (dispersief mengen). Complexe schuif- en rekstromingsvelden kunnen ook worden gebruikt om een ​​optimale menging te verkrijgen. De uiteindelijke mengseleigenschappen zullen niet alleen afhangen van de stromings- en spanningsgeschiedenis, die procesafhankelijk is, maar ook van de thermodynamica en de thermische en reologische eigenschappen van de polymeren. De meeste polymeermengsels zijn niet mengbaar de kleine component vormt een afzonderlijke verspreide fase of domein binnen de hoofdcomponent, en de hoofdcomponent vormt een continue fase of matrix. De fasegrootte en -vorm staan ​​bekend als de mengmorfologie. De morfologie van mengsels heeft een diepgaand effect op de uiteindelijke eigenschappen en is het onderwerp van veel onderzoek. Morfologie wordt beïnvloed door: 

•grensvlakspanning (thermodynamica), 

•gedispergeerd tot continue fase viscositeitsverhouding, 

•elasticiteit van elke fase, 

•concentratie van kleine componenten, 

•meng- en smeltvolgorde, 

•en nog veel meer.

www.sdzlplastic.com