Flexibele verpakking Barrière-eigenschappen

Flexibele verpakkingsfoliesworden gebruikt om een ​​barrière te vormen tegen gassen zoals de volgende:

•zuurstof 

•stikstof 

•kooldioxide 

•waterdamp. 

Andere toepassingen vereisen mogelijk smaak- en geurbestendige eigenschappen. Permeatie vindt plaats in polymeerfilms en dit mechanisme maakt interactie met de omgeving mogelijk. Moleculen kunnen in een driestapsproces door een pakket dringen. Ten eerste moeten de moleculen oplossen in de filmstructuur. Vervolgens zullen de moleculen door de filmlagen diffunderen. En ten slotte zal het molecuul aan de andere kant desorberen. Het molecuul kan zich van buiten de film in de verpakking verplaatsen, of van binnen naar buiten. Deze permeatie vindt plaats als gevolg van een concentratie- of drukgradiënt en is gevoelig voor temperatuur en, voor veel polymeren, relatieve vochtigheid. De permeatiesnelheid van een materiaal door een polymeer is een functie van de diffusiteit bij stabiele tijden van de oplosbaarheid in het polymeer. Diffusiviteit is ook een functie van de oplosbaarheid, vooral bij lage oplosbaarheidsniveaus.

Permeatiesnelheden worden gewoonlijk gemeten onder stabiele omstandigheden. De adsorptie van een materiaal kan hebben een aanzienlijke invloed op de permeatiesnelheden, en als de adsorptiemechanismen voldoende lang duren, kan dit voorkomen dat stabiele omstandigheden worden bereikt tijdens de verwachte houdbaarheid van de verpakking. In deze gevallen zou de locatie van het polymeer in een filmstructuur dus de werkelijke permeatiesnelheden tijdens de houdbaarheid van een verpakking kunnen beïnvloeden. De gastransmissiesnelheid bij stabiele toestand door een bepaald polymeer is omgekeerd evenredig met de laagdikte. De permeatiecoëfficiënt door een meerlaagse filmstructuur kan worden geschat door de permeatieweerstand van elke laag op te tellen.